Aftellen gaat bijna beginnen...
Blijf op de hoogte en volg Trijntje
18 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Ja ja.... volgende week zondag zit ik alweer in het vliegtuig... In mijn hoofd best al een beetje mee bezig maarrrrr ondertussen weer hele leuke en bijzondere dingen meegemaakt.
Zo ben ik bijvoorbeeld met Helena mee geweest naar een Township. En dan een soort van naschoolse opvang dan. Maar ook voor kinderen die helaas niet naar school kunnen. Deze opvang wordt gerund door vrijwilligers. Veel Nederlanders. Voor elk schooljaar zijn er gesprekken met ouders en kind over de toelating. Er is namelijk een flinke wachtlijst. Kort gezegd, de kinderen die het het zwaarst hebben worden toegelaten.
Het was ontzettend leuk om daar een keer te zijn. De kinderen zijn zo ontzettend vrolijk en creatief. Ongelooflijk muzikaal!! Overal kinderen aan het trommelen, al is het op een stoel of een trapje. Of aan het dansen en zingen. Gewoon uit het niets.
Zodra ik daar binnenkwam kwamen ze op me af. Knuffelen, spelen. En aan mijn haar zitten continue haha. Hele vrolijke kinderen, maar je kijkt er natuurlijk wel dwars doorheen. Wat een leven.... lichamelijke wonden maar vooral geestelijk. Daar krijg je echt een brok van in je keel. Heel indrukwekkend.
De Township zelf was heel druk. Overal mensen en kinderen op straat. Mensen die van alles proberen te verkopen. Ze hebben echt hun eigen manieren om zo er het beste van te maken. Als ik het maar zo kan zeggen. Dit was nog wel een 'mooie' Township. Veel stenen huizen namelijk ook. Tegen een berg aangebouwd. Dicht op elkaar. Maar hoe verder naar boven, hoe armer. Alleen maar spaanplaten hutjes.
Ik ben blij dat ik hierheen ben geweest. Goed om een keer te zien. Maar denk er vaak aan terug. Dag in dag uit daar hetzelfde voor die mensen....
Ook heb ik nog een leuk avontuur over de Tafelberg :D. Helena had een boekje met andere wandelroutes. Die nergens anders bekend zijn. Dus wij hadden een mooie uitgezocht. Maarja... het boekje was niet heel duidelijk qua route en de paden waren heel erg onduidelijk. Dusss... haha je voelt hem al aankomen. Van het pad afgeraakt, wat vervolgens nogal spannende momenten opleverden haha. Het was een route met hier en daar waterfalletjes. Heel klein. Daardoor was het op sommige plekken wat glad, waardoor je niet meer naar beneden kon. Ook was het te steil daarvoor. Maarja, we zaten dus verkeerd. Konden niet meer terug, moesten wel verder omhoog.... Dat werd alleen maar moeilijker. Op momenten tikkeltje gevaarlijk ;) Maar we moesten wel haha, we waren al grapjes aan het maken over een helikopter. Op een gegeven moment konden we echt niet meer verder... werd het een beetje te spannend dus... Maar toen zag Helena in de verte ineens iets wat leek op een pad! We konden een klein stukje naar beneden en het pad uiteindelijk bereiken. Hoe blij ben je dan hahahaha! Maar dan blijft wel de vraag, hoe kom je straks weer beneden. En het liefst natuurlijk weer op dezelfde plek, waar de auto staat. Eenmaal bovenop de berg zijn we gewoon maar verder en verder gelopen, uiteindelijk op een route terecht gekomen die in het boekje stond. En wonder boven wonder zijn we op dezelfde plek uitgekomen. Alleen dan via een andere route. Blij dat je bent hahaha! Onderaan de berg gewoon gaan liggen haha. Zeven uur gelopen. En het was best spannend, allebei erg blij dat we weer beneden waren. Maar ik had het niet willen missen!
Verder ben ik bezig geweest met het behalen van de laatste toetsen voordat de cursus zou beginnen. Allemaal gehaald. En afgelopen vrijdag begon dan ook het eerste deel. De assistent cursus. Gehaald!! Dus ik ben in ieder geval al assistent ;). Morgen begint het echt werk. Level 1 instructeur. Spannend!
Zondagavond heb ik dus als het goed is een feestje :D. Heel erg blij als ik het gehaald heb.
En dan... nog precies een week. Ga ik volop van genieten!!!
Liefs en kus
Zo ben ik bijvoorbeeld met Helena mee geweest naar een Township. En dan een soort van naschoolse opvang dan. Maar ook voor kinderen die helaas niet naar school kunnen. Deze opvang wordt gerund door vrijwilligers. Veel Nederlanders. Voor elk schooljaar zijn er gesprekken met ouders en kind over de toelating. Er is namelijk een flinke wachtlijst. Kort gezegd, de kinderen die het het zwaarst hebben worden toegelaten.
Het was ontzettend leuk om daar een keer te zijn. De kinderen zijn zo ontzettend vrolijk en creatief. Ongelooflijk muzikaal!! Overal kinderen aan het trommelen, al is het op een stoel of een trapje. Of aan het dansen en zingen. Gewoon uit het niets.
Zodra ik daar binnenkwam kwamen ze op me af. Knuffelen, spelen. En aan mijn haar zitten continue haha. Hele vrolijke kinderen, maar je kijkt er natuurlijk wel dwars doorheen. Wat een leven.... lichamelijke wonden maar vooral geestelijk. Daar krijg je echt een brok van in je keel. Heel indrukwekkend.
De Township zelf was heel druk. Overal mensen en kinderen op straat. Mensen die van alles proberen te verkopen. Ze hebben echt hun eigen manieren om zo er het beste van te maken. Als ik het maar zo kan zeggen. Dit was nog wel een 'mooie' Township. Veel stenen huizen namelijk ook. Tegen een berg aangebouwd. Dicht op elkaar. Maar hoe verder naar boven, hoe armer. Alleen maar spaanplaten hutjes.
Ik ben blij dat ik hierheen ben geweest. Goed om een keer te zien. Maar denk er vaak aan terug. Dag in dag uit daar hetzelfde voor die mensen....
Ook heb ik nog een leuk avontuur over de Tafelberg :D. Helena had een boekje met andere wandelroutes. Die nergens anders bekend zijn. Dus wij hadden een mooie uitgezocht. Maarja... het boekje was niet heel duidelijk qua route en de paden waren heel erg onduidelijk. Dusss... haha je voelt hem al aankomen. Van het pad afgeraakt, wat vervolgens nogal spannende momenten opleverden haha. Het was een route met hier en daar waterfalletjes. Heel klein. Daardoor was het op sommige plekken wat glad, waardoor je niet meer naar beneden kon. Ook was het te steil daarvoor. Maarja, we zaten dus verkeerd. Konden niet meer terug, moesten wel verder omhoog.... Dat werd alleen maar moeilijker. Op momenten tikkeltje gevaarlijk ;) Maar we moesten wel haha, we waren al grapjes aan het maken over een helikopter. Op een gegeven moment konden we echt niet meer verder... werd het een beetje te spannend dus... Maar toen zag Helena in de verte ineens iets wat leek op een pad! We konden een klein stukje naar beneden en het pad uiteindelijk bereiken. Hoe blij ben je dan hahahaha! Maar dan blijft wel de vraag, hoe kom je straks weer beneden. En het liefst natuurlijk weer op dezelfde plek, waar de auto staat. Eenmaal bovenop de berg zijn we gewoon maar verder en verder gelopen, uiteindelijk op een route terecht gekomen die in het boekje stond. En wonder boven wonder zijn we op dezelfde plek uitgekomen. Alleen dan via een andere route. Blij dat je bent hahaha! Onderaan de berg gewoon gaan liggen haha. Zeven uur gelopen. En het was best spannend, allebei erg blij dat we weer beneden waren. Maar ik had het niet willen missen!
Verder ben ik bezig geweest met het behalen van de laatste toetsen voordat de cursus zou beginnen. Allemaal gehaald. En afgelopen vrijdag begon dan ook het eerste deel. De assistent cursus. Gehaald!! Dus ik ben in ieder geval al assistent ;). Morgen begint het echt werk. Level 1 instructeur. Spannend!
Zondagavond heb ik dus als het goed is een feestje :D. Heel erg blij als ik het gehaald heb.
En dan... nog precies een week. Ga ik volop van genieten!!!
Liefs en kus
-
18 Maart 2014 - 20:24
Reimer:
Heeey Trijn,
Wat een speciaal verhaal met die kinderen. Heel bijzonder om dat eens mee te maken.
Jij en verdwalen? Had dat nou echt nooooit van je verwacht;) fijn dat je weer heelhuids terug bent gekomen. Wel leuk zo'n avontuur.
Heeeeel veel succes de komende dagen, ik heb alle vertrouwen dat je het deze week gaat halen:-).
Tot over 12 dagen:-) :-) -
18 Maart 2014 - 20:40
Helma:
Hoi Trijn!
Leuk om weer zo'n update van je te lezen. Wat een wereldavontuur heb je de afgelopen tijd beleefd. Om nooit meer te vergeten. Nu nog even die cursus in de pocket, nog even genieten, afscheid nemen en dan weer op Almere aan! Wat zal de familie blij zijn je weer te zien. Nog fijne dagen en ik hoop je binnenkort weer eens te zien/spreken. Fijn dat ik deze periode met je mee mocht beleven! Groetje van Helma -
18 Maart 2014 - 23:04
Mama:
Hey Trijntje,
Wat heerlijk om weer zo'n lekker verhaal te lezen! Wat een avontuur op die tafel zeg......;)
Morgen eindelijk gaan doen waar je zo lang op hebt gewacht. Het gaat je lukken dat weet ik zeker!
Go Trantje, Go!
Fijn dat je bijna weer naar huis komt maar ik vind het ook wel weer jammer voor jou. Alhoewel je hier in Nederland ook vast weer nieuwe avonturen gaat beleven!
Dikke kus mama
-
19 Maart 2014 - 10:07
Oma:
Dag lieve Trijntje wel spannend op die berg goed dat je met ze tweetjes ben.Wat een indruk met die kinderen en dat zij dan zo vrolijk zijn ik kreeg kippenvel toen ik het las dat zal je niet zo gauw vergeten.geniet van de tijd die je nog heb veel liefs dikke kus oma. -
19 Maart 2014 - 21:36
Roos:
Trantje:D:D Je schrijft niet eens over je wereldberoemde artikel van Louis!!!
Wat indrukwekkend die township zeg, mooie foto's. Echt om nooit te vergeten. Kippenvel.
Hahaha beetje juut en juul op de tafelberg he hihi! Hilarisch:D
Heel veel super veel succes met je iko examen!!! You can do it! You are made for it!!!!!!
Love you so much!!!! Geniet nog volop daar!!!! Hele dikke knuffel je zusje -
20 Maart 2014 - 22:32
Marie-Louise:
Lieve Trijn! Ik heb weer genoten van je verhaal. En alle toetsen gelukt. Super! Heel, heel veel succes en plezier de komende tijd. Veel liefs van ML
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
